Depresja i obniżony nastrój

SAMOPOCZUCIE W DEPRESJI

Depresja to stan smutku i cierpienia.  Osoby chorujące na depresję muszą wkładać wiele wysiłku w to, żeby na co dzień funkcjonować, chodzić do pracy czy zajmować się domem. Depresja kojarzy się nam głównie ze smutkiem i przygnębieniem, ale równie często osoby jej doświadczające mają problemy z koncentracją, ze snem, czują się zmęczone lub wyczerpane fizycznie. Często zdarzają się też stany obniżonego nastroju, kiedy nie ma pełnej diagnozy depresji, jednak osoba czuje się źle i chciałaby coś zmienić. Depresja i stany obniżonego nastroju wpływają negatywnie na wszystkie dziedziny życia.

najchętniej nakryłabym się kołdrą na głowę i nie wychodziła z łóżka przez cały dzień

Jeśli podejrzewacie Państwo, że to wasz problem chcecie Państwo dokonać zmiany i macie poczucie, że potrzebna jest Wam profesjonalna pomoc to zapraszam do mojego gabinetu na konsultację diagnostyczną. Po spotkaniu będę mogła zaproponować Państwu plan terapii lub wskazać inne formy pomocy. Pracuję w nurcie terapii poznawczo-behawioralnej z uwzględnieniem najnowszych badań skuteczności poszczególnych metod pracy. Terapia depresji trwa od 12 do 20 tygodni w zależności

JAK POZNAĆ CZY TO DEPRESJA?*

Już kilka z poniższych objawów obecnych przez 2 tygodnie może świadczyć o depresji 1:

  • Państwa nastrój jest obniżony przez większą część dnia, jesteście nieustannie smutni;
  • jesteście bardziej wybuchowi lub drażliwi niż zazwyczaj;
  • rzeczy, które dotychczas Was interesowały nie są już atrakcyjne, być może w ogóle zrezygnowaliście ze swojego hobby;
  • macie problemy z koncentracją oraz z podejmowaniem decyzji;
  • dręczy Państwa poczucie winy;
  • w ostatnim czasie Państwa waga wzrosła lub obniżyła się i nie było to związane ze zmianą diety;
  • macie problemy ze snem, śpicie zbyt dużo lub zbyt mało i nie jest to spowodowane czynnikami zewnętrznymi;
  • macie poczucie nieustannego zmęczenia;
  • macie poczucie, że chcielibyście uciec a w trudniejszych chwilach pojawiają się myśli o odebraniu sobie życia;

*UWAGA! Nie wszystkie te objawy muszą wystąpić u jednej osoby. Już kilka z nich może świadczyć o tym, że zmagacie się Państwo z poważnym problemem. Powyższy opis ma charakter informacyjny i nie może stanowić podstawy do rozstrzygania o diagnozie.

CO WIEMY O DEPRESJI?

DEPRESJA MA CHARAKTER NAWRACAJĄCYCH EPIZODÓW

Na depresję w ciągu swojego życia zachoruje ok. 25% kobiet i 10 %mężczyzn.  W danej chwili cierpi na nią od 7 do 10% osób. Depresja jest zaburzeniem mającym charakter nawracający. 50% osób, które wyzdrowiały po pierwszym epizodzie doświadczy nawrotu depresji. Z kolei 70-80% osób, które doświadczyły dwóch epizodów depresji w ciągu swojego życia będzie miało kolejny nawrót.  

Czasami osoby doświadczające depresji żywią przekonanie, że depresja jest oznaką słabości, powyższe dane pokazują, że to przekonanie nie jest prawdziwe. Jest to po prostu stan jakiego doświadcza wielu ludzi, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji.

PRZYCZYNY DEPRESJI

Przyczyn depresji jest bardzo wiele. Wiemy jednak, że częściej zapadają na nią osoby,  które doświadczyły utraty rodzica lub ważnego opiekuna we wczesnych latach życia. Czasem depresja jest reakcją na  zmiany w życiu, zarówno zmiany na gorsze, zmiany neutralne, ale też zmiany na lepsze np.: utrata pracy, poronienie, śmierć bliskiej osoby, zmiana miejsca zamieszkania, przejście na emeryturę, ciąża, pojawienie się nowego członka rodziny,  a nawet awans w pracy. Czasami depresja jest wynikiem przemęczenia, stresu a czasami przychodzi nieoczekiwanie i nie potrafimy zidentyfikować przyczyny. Niezależnie jednak od przyczyny depresji możemy ją skutecznie leczyć. Jedną z najlepszych form terapii depresji jest oparta na dowodach naukowych terapia poznawczo-behawioralna dobre wyniki osiągają też osoby korzystające z terapii behawioralnej, interpersonalnej a w przypadku epizodów nawracających warto skorzystać z terapii mindfulness.

Depresja jest zaburzeniem, epizodycznym co oznacza, że przemija (np.: nawet nieleczona depresja mija po ok. 6 -9 miesiącach). Z drugiej jednak strony trzeba pamiętać, że jest to zaburzenie nawracające tzn.: takie, które może powrócić w kolejnej sytuacji wyczerpania. Dlatego warto skorzystać z psychoterapii, która nie tylko skraca czas trwania obecnego epizodu depresji, ale daje też długofalowe efekty m. in.: dlatego, że w trakcie spotkań z terapeutą uczymy się jak radzić sobie w kolejnej sytuacji kryzysowej ale też nabywamy pewności siebie, podnosi się nasze poczucie własnej wartości. Jak pokazują wyniki badań 75 % osób, które ukończyły terapię poznawczo-behawioralną przez 6 kolejnych lat nie doświadcza nawrotu depresji. 3  

Depresja_Infografika

JAK TERAPIA MOŻE POMÓC ?

Tym co warto podkreślić jest fakt, że udana terapia pierwszego epizodu depresji zmniejsza ryzyko zachorowania w kolejnych latach. Terapia poznawczo-behawioralna może Państwu pomóc pokonać depresję, poprzez zidentyfikowanie depresyjnych schematów myślenia i szukanie nowych, racjonalnych i bardziej adaptacyjnych sposobów oceniania rzeczywistości.  Innymi obszarami pracy jest praca nad emocjami oraz  planowanie wspólnie z terapeutą takich aktywności, które przyniosą zmianę samopoczucia na lepsze.

Czytam krótki tekst w gazecie i nic z tego nie rozumiem. Czytam jeszcze raz i znów nic…

Nie rozumiem, czemu jestem taka przygnębiona, przecież wszystko jest w porządku.

SKUTECZNOŚĆ PSYCHOTERAPII DEPRESJI

Psychoterapia poznawczo-behawioralna, jest rekomendowaną formą leczenia depresji. W wielu badaniach klinicznych potwierdzono jej skuteczność. Ta forma psychoterapii jest terapią rekomendowaną w przypadku diagnozy depresji m.in.: przez narodowy instytut zdrowia w Wielkiej Brytanii National Institute for Health and Care Excellence w nice.org.uk oraz Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne American Psichological Association apa.org.

Wiele wyników badań pokazuje, że osoby po terapii poznawczo-behawioralnej osiągają większą poprawę niż osoby z innych grup: oczekujących na terapię, korzystających z innych form terapii lub stosujących farmakoterapię.4 Poniżej prezentowane dane uwzględniają wyniki 332 badań, w których łącznie wzięło udział 9995 osób w latach 1967-2004.

OSOBY CIERPIĄCE NA DEPRESJĘ NAWRACAJĄCĄ 

%

STOSUJĄCY PLACEBO LUB OCZEKUJĄCY NA TERAPIĘ Przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnaj uzyskuje większą poprawę niż 79% osób w tej grupie

%

KORZYSTAJĄCY Z INNYCH FORM TERAPII Przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnaj uzyskuje większą poprawę niż 59% osób w tej grupie

%

KORZYSTAJĄCY Z FARMAKOTERAPII Przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnaj uzyskuje większą poprawę niż 65% osób w tej grupie

%

KORZYSTAJĄCY Z TERAPII BEHAWIORALNEJ Przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnaj uzyskuje większą poprawę niż 52% osób w tej grupie

MŁODZIEŻ CIERPIĄCA NA DEPRESJĘ

%

OCZEKUJĄCY NA TERAPIĘ Przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnaj uzyskuje większą poprawę niż 87% osób w tej grupi

%

KORZYSTAJĄCY Z TERAPII WSPIERAJĄCEJ Przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnaj uzyskuje większą poprawę niż 71% osób w tej grupie

%

KORZYSTAJĄCY Z TRENINGU RELAKSACJI Przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnaj uzyskuje większą poprawę niż 77% osób w tej grupie

 Źródło: 1)DSM V 2)Z.V.Segal, J.M.G.Williams, J.D.Teasdale Terapia poznawcza depresji oparta na uważności”, WUJ 2009  dane dla populacji USA 3) Fava, G. A., Rafanelli C., Grandi, S.,Canestrari, R., & Morphy, M. A. (1998). Six-year outcome for cognitive behavioral treatment of residual symptoms in major depression. The American Journal Of Psychiatry, 155(10), 1443-1445. ;  Gloaguen, V., Cottraux, J., Cucherat, M., & Blackburn, I. (1998). A meta-analysis of the effects of cognitive therapy in depressed patients. Journal Of Affective Disorders, 49(1), 59-72. doi:10.1016/S0165-0327(97)00199-7     4)Dane te uwzględniają wyniki 332 badań, w których łącznie wzięło udział 9995 osób w latach 1967-2004. (Butler, Champman, Eyan i Beck, 2006 za.: E.Pragłowska, A.Popiel, Psychoterapia poznawczo-behawioralna, Wydawnictwo Paradygmat, Warszawa 2008, s. 216).  Wyniki te odpowiadają na pytanie: czy przeciętna osoba po terapii poznawczo-behawioralnej uzyskała większą poprawę niż osoby korzystające z innej formy terapii, oczekujący na terapię lub stosujący placebo? A jeśli tak, to od ilu osób (wyrażone w %) uzyskała większą poprawę.